Podział Wypełniaczy: Ekologia vs. Tradycyjne Materiały
Z Wypełniaczami opakowań Pack Chips Bio jest jak z grą polskiej reprezentacji w piłce nożnej podczas tegorocznego Euro. Niby wszystko wiadomo, teoria jest znana, cele jasno postawione, ale jak przychodzi co do czego w praktyce, to zaczynają się poważne wątpliwości.
Zalety Ekologicznych Wypełniaczy opakowań Pack Chips Bio: Skrobia Ziemniaczana i Kukurydziana
Zacznijmy od oczywistości. W przypadku wypełniaczy ogólnie możemy je podzielić na te z ekologią nie mające nic wspólnego. Na przykład folia bąbelkowa czy chrupki z tworzyw sztucznych oraz na o wiele bardziej przyjazne dla środowiska wypełniacze biodegradowalne i kompostowalne. Te dwa ostatnie wykonane są zazwyczaj ze skrobi ziemniaczanej lub kukurydzy. Są lekkie, wytrzymałe i antystatyczne. Nadają się do wszelkiego rodzaju przesyłek, w tym lotniczych. Są również bezpieczne dla środowiska, ponieważ ulegają rozkładowi lub rozpuszczeniu w wodzie.
Certyfikacja i Normy: Znaczenie ISO 16929:2013 i EN 1343
Po spełnieniu swojej funkcji takie wypełniacze mogą być ponownie wykorzystane lub łatwo i bezpiecznie zutylizowane. Te dostępne w T-Pack posiadają ponadto certyfikat Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych w Opolu oraz zgodność z normą ISO 16929:2013. Jest to istotne, ponieważ w oparciu o normę EN 13432, która powstała na bazie Dyrektywy 94/62/WE i stanowi standard powszechnie obowiązujący w Unii Europejskiej, jednostka badawcza potwierdza zdatność opakowania do odzysku przez kompostowanie.
Niby proste, ale tutaj zaczynają się wspomniane na wstępie wątpliwości. Wzrost sprzedaży online, spowodowany pandemią koronawirusa, poskutkował nie tylko zwiększeniem konkurencyjności na rynku, ale także zmianą wymagań konsumenckich. Tylko w Polsce powstało 5 tysięcy nowych sklepów internetowych, które musiały się dostosować do nowych realiów.
Rozróżnienie między Biodegradowalnymi a Kompostowalnymi Wypełniaczami
Jedną z ważnych zmiennych, która pojawiła się na ścieżce zakupowej klienta jest ekologia. Konkretnie spójny wizerunek firmy w tym zakresie. Przykładowo, gdy zamawiamy kiszonki w słoikach czy butelkowany zakwas z buraków w e-sklepie z naturalną żywnością, to otwierając przesyłkę powinniśmy zobaczyć ekologiczne wypełniacze i zabezpieczenia produktów, a nie folię bąbelkową.
Tak też się dzieje w znakomitej większości przypadków, o czym najlepiej świadczą wzrosty sprzedaży eko wypełniaczy. Jednak wiele osób wykorzystujących ekologiczne wypełniacze myli się, używając terminów „biodegradowalny” i „kompostowalny” zamiennie.
To błąd, gdyż znaczą one co innego, choć określany tak produkt może być zarówno biodegradowalny, jak i kompostowalny.
W przypadku wypełniaczy skrobiowych, określenie biodegradowalny oznacza, że ulega naturalnemu rozkładowi i nie pozostawia po sobie żadnych szkodliwych związków. Jednak czas tego rozkładu nie jest określony.
Natomiast, wypełniacze kompostowalne podczas przetwarzania w kompostowalniach przemysłowych lub przydomowych kompostownikach rozkładają się na nawóz.
Problematyka Przetwarzania i Utylizacji Wypełniaczy Biodegradowalnych.
Problem pojawia się również z ich przyporządkowaniem do właściwego pojemnika. Teoria mówi, że wypełniacze biodegradowalne i kompostowalne powinny trafiać do brązowego pojemnika na odpady bio. Jednak nie wszyscy odbiorcy mają odpowiednie technologie do przetwarzania produktów biodegradowalnych.
MPO Kraków informuje, że chrupki, określane jako wypełniacz biodegradowalny, powinny trafiać do odpadów zmieszanych. Właśnie z uwagi na niemożność jego przerobienia w ramach wykorzystywanej technologii kompostowania przemysłowego. Zawsze można je jednak rozpuścić w wodzie i w ten sposób bezpiecznie zutylizować.
Złożoność Tematu Wypełniaczy opakowań Pack Chips Bio i Nadzieja na Przyszłość.
Na koniec, warto wspomnieć o produktach Oxo, czyli posiadających dodatek o nazwie d2w, który jest mieszaniną soli dodawanej do plastiku podczas procesu produkcji w fabryce. Dzięki niemu powstaje tworzywo określane jako „oxo-biodegradowalne”, mające według zapewnień producenta rozkładać się w środowisku.
Parlament Europejski jednak przyjął dyrektywę zapobiegającą określaniu produktów Oxo jako biodegradowalnych. Zdaniem europarlamentarzystów nie ma dowodów na to, że torby z d2w ulegną „pełnej biodegradacji” w „rozsądnym czasie”, stąd też twierdzenie, że tego typu materiał może stanowić rozwiązanie problemu plastikowych śmieci jest nieuzasadnione.
Pozornie banalne wypełniacze, są jak widać dość złożonym tematem przynajmniej na chwilę obecną. Należy mieć nadzieję, że ich status szybko się uporządkuje, podobnie jak gra naszej reprezentacji w piłkę nożną.